Obserwowaliśmy zaćmienie Księżyca

15 czerwca mieszkańcy Gdańska mieli okazję obserwować zaćmienienie Księżyca. Zjawisko to następuje, gdy w jednej linii ułożą się Słońce, Ziemia i Księżyc, a ten ostatni zostaje zasłonięty cieniem naszej planety. Dzieje się tak co pół roku, jednak nie każde zaćmienie jest u nas widoczne (czasem Księżyc znajduje się pod horyzontem).
Wczorajsze zaćmienie było całkowite (cały Księżyc został zasłonięty) i centralne (Księżyc przeszedł przez środek stożka cienia), dzięki czemu część zaćmienia całkowitego trwała 100 minut.

Przejście Księżyca przez kolejne strefy cienia Ziemi

Zaćmienie Księżyca 15.06.2011


Spotkanie nasze rozpoczęło się o 20:30 wykładem w Obserwatorium Astronomicznym Gdańskich Szkół Autonomicznych połączonym z pokazami, który objaśnił słuchaczom tajniki skomplikowanego ruchu Księżyca wokół Ziemi. Po teoretycznym wstępie obserwatorzy udali się krótkim spacerem na plac pętli autobusowej przy ul. Wałowej, na którym już niedługo rozpocznie się budowa Muzeum II Wojny Światowej.
Samochody z teleskopami dotarły na plac koło 21:20. Czekali tam już pierwsi goście. Około 21:45 wszystkie teleskopy były gotowe do pracy (trzy teleskopy z Obserwatorium Gdańskich Szkół Autonomicznych oraz jeden teleskop udostępniony nieodpłatnie do pokazu przez firmę IQ Park). Jednak chmury na horyzoncie skrywały wschodzący ciemny Księżyc.
Aby urozmaicić czekanie teleskopy skierowano na Saturna. Ustawiły się do nich długie kolejki, ale sądząc z reakcji większość była jednak bardziej zachwycona tym, że widać pierścienie, niż rozczarowana tym, że obraz jest taki mały.
Cierpliwość oczekujących została nagrodzona – około 22:40 Księżyc pojawił się nad drzewami. Najładniej wyglądał w obiektywach teleskopów w chwili gdy pierwsze promienie Słońca musnęły brzeg jego tarczy. Dodatkową atrakcją stał się przelot ISS – Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, która o 23:11 pojawiła się na całe sześć minut na niebie.

iss

Wg szacunków na placu pojawiło się łącznie około 200 osób. O północy teleskopy trafiły do samochodów, a nieco później na swoje miejsce w Obserwatorium. Żegnających się na dziedzińcu szkół organizatorów pożegnał kolejny przelot ISS o 00:47 – kosmonauci bowiem zdążyli już w tym czasie okrążyć Ziemię 🙂 .
Kolejne całkowite zaćmienie Księżyca już 10 grudnia! Ze względu na to, że początek fazy zaćmienia częściowego zacznie się o godzinie 13:45 czasu zimowego, czyli jeszcze przed zachodem Słońca, nasz satelita ponownie będzie nam wschodził już skryty w cieniu Ziemi.
Trzymajmy kciuki za dobrą pogodę tego dnia!

Wzrasta aktywność Słońca

Wspominaliśmy już wcześniej, że cykliczna aktywność naszego Słońca jest właśnie w fazie wzrostu. Skutkiem tego uprzednio spokojne i jednorodne oblicze Słońca staje się coraz bardziej upstrzone plamami, a nad fotosferą i ponad nią możemy zaobserwować dużo interesujących szczegółów, takich jak np. protuberancje. Dzięki ciągłym obserwacjom (takim, jakie są prowadzone przez satelitę SOHO) możemy zarejestrować bardziej spektakularne zjawiska, jak rozrywanie unoszących się łuków plazmy, a także rozbłyski i koronalne wyrzuty masy (tzw. CME).
Takie połączone zjawisko (CME, rozbłysk oraz powstała w jego skutek burza radiowa) miało właśnie miejsce parę dni temu, ale było bardziej niż zwykle widowiskowe, gdyż część wyrzuconej w trakcie wybuchu masy spadła z powrotem na Słońce. Zapraszam wszystkich do obejrzenia filmu na Youtube z tego spektakularnego widowiska.

Według prognoz naukowców aktywność Słońca ma wzrastać do przełomu lat 2012/2013, tak więc bardzo możliwe jest, że czeka nas jeszcze nie jeden taki wybuch.
Szykujmy więc aparaty i pilnie obserwujmy!

Zapraszamy na obserwacje zaćmienia Księżyca

Już w środę, 15 czerwca, na godzinę 20:30 zapraszamy na obserwację zaćmienia Księżyca. Jest to niezwykłe zjawisko – wschodzący Księżyc w pełni będzie czerwony zamiast jak zwykle – biały.
Warto wspomnieć, że faza maksymalna tego zjawiska będzie w środę największa od ostatnich 10 lat, a w tym dziesięcioleciu większa już nie wystąpi.
Przygotowaliśmy dla państwa krótki wykład o zaćmieniach. Dodatkowo będzie można obejrzeć zaćmienie teleskopem TEC160 APO, wykonać zdjęcia zaćmienia własnym aparatem typu lustrzanka (Canon, Nikon, Olympus, …). Chętnie odpowiemy na wszystkie pytania.

Na 20:30 zapraszamy do Obserwatorium na krótki wykład o zaćmieniu Słońca, a o 22:00 na pętlę autobusową na końcu ulicy Wałowej – będą tam rozstawione teleskopy.
Niestety prognozy pogody są zmienne – trudno orzec na ile niebo pozwoli na obserwacje, gdyż Księżyc będzie nisko nad horyzontem.
W wypadku deszczu bądź silnego zachmurzenia, pokaz nie odbędzie się.
Wstęp wolny.

zaćmienie Księżyca

Krótkie noce i długie dni

Przesilenie letnie coraz bliżej i dni coraz dłuższe. Dla astronoma to niezbyt dobre wieści, ponieważ noc astronomiczna staje się praktycznie za krótka na porządne obserwacje i trzeba czekać do sierpnia na porządny, długi zmrok. Jednak teraz na ratunek przychodzi nam technologia i nowe możliwości. Na przykład jesteśmy w stanie obserwować Słońce w ciągu dnia za pomocą teleskopów optycznych, w których zastosowano doskonałe filtry chroniące nasz wzrok przed uszkodzeniem. Efekty działania tych filtrów możecie podziwiać na zdjęciu poniżej, na którym sfotografowaliśmy Słońce w środku dnia, a filtry wspaniale ujawniły protuberancje i łuki plazmy unoszące się nad tarczą gwiazdy.
3 czerwca 2011
Jak widać, szczegółów na tarczy mamy całkiem sporo, co jest widomym znakiem wzrostu aktywności słonecznej. Niektórzy uważają, że w nadchodzącym 2012 roku Słońce będzie najaktywniejsze od 150 lat! Cokolwiek się będzie działo, my będziemy mogli to obserwować i postaramy się Was w miarę na bieżąco informować 🙂

Obserwacje supernowej w centrum miasta

We wpisach na naszej stronie była długa przerwa, nie znaczy to jednak, że w naszym obserwatorium nic się nie działo – wręcz przeciwnie 🙂 Ale o tym w kolejnych wpisach, które mam nadzieję niedługo zamieścimy. A teraz do rzeczy.
31 maja 2011 na niebie zaświeciła nam nowa gwiazda. Nie jest bardzo jasna (jej jasność widoma to 13,5 mag, czyli nie zobaczymy jej gołym okiem), ale to dlatego, że znajduje się nie w naszej galaktyce, a w Galaktyce Wir (znanej także jako M51) odległej od nas o prawie 26 milionów lat świetlnych. Gwiazda wybuchła jako supernowa, kończąc swój żywot i na pożegnanie mrugnęła do nas po raz ostatni. Korzystając z dobrej pogody przeprowadziliśmy obserwacje, które potem porównaliśmy z tymi wykonanymi przed wybuchem. Rezultat poniżej (zdjęcie wcześniejsze znajduje się po lewej stronie):